باور کن عاشقتم

عزیزم یه تصمیمی گرفتم

این روزا که خیلی دارم عذاب میکشم.اخه دیگه میخوام از شیر بگیرمت. نمیدونی چه حال بدی دارم.مخلوطی از احساس گناه و عذاب وجدان و ترس واضطراب و...ببین چی میشه دیگه.دلم میخواد بهت بگم به خدا من مامان بدی نیستم بهت بفهمونم من بی رحم نیستم نمیخوام فکر کنی دارم به زور از خودم جدات میکنم  یه وقت فکر نکنی دیگه دوست ندارم میخوام بهت یه جوری بگم که یه ذره ام غصه نخوری اما نمیشه تو هنوز معنی هیچکدوم از اینا رو نمیفهمی فقط اینو میدونی وقتی میگی جیجی باید بی چون و چرا  بخوری وگرنه واویلا.نمیدونم از این به بعد این ارامشی رو که با شیر خوردن به دست میاری چه جوری بهت بدم نمیدونم وقتی دلم واسه روزایی که میومدی به سمت من با هیجان وشیر میخوردی و من نوازشت میکردمو باهات حرف میزدم و یه جورایی باهات عشق میکردم  /ضعف میره چیکار کنم .وقتی  فکر میکنم میبینم چاره ای نیست  همه اینا مراحل تکامل ادمه شب زایمانم هم همین احساسو داشتم ولی نتونستم جلو قانون طبیعتو  بگیرم الانم مثل اون موقع باز یه قدم دیگه به سمت مستقل شدن تو باید برداریم

                 خدایا ازت میخوام کمکم کنی به هردومون کمک کنی تا بدون اینکه اذیت بشیم موفق بشیم